Μπίτολα, Μακεδονία - το κράτος, αύγουστος του 2017, η Λέπετκα πάει στη νονά της.
Πάμε στα φιλαράκια που μας πρότειναν αυτό το απαίσιο / φλώρικο όνομα που έχει η μπάντα μας ως δείγμα ενότητας των προλετάριων των δύο κρατών. Εκεί θα παίξουμε συναυλία μοναχά μας, άρα είμαστε και όπενινγκ και χεντλάηνερς! Η συναυλία λάμβανε χώρα σε ένα κοινωνικό κέντρο που ντόπιος "εναλλακτικός" κόσμος είχε ανοίξει σε πείσμα του φασισμού και χουλιγκανισμού που επικρατεί ακόμα και σήμερα στη χώρα. Μία μέρα πριν το λάηβ, βγήκαμε παγανιά (όχι παναγιά) να κολλήσουμε αυτοκόλλητα που είχαμε βγάλει στα μακεδονικά καθώς και να σβήσουμε φσαιστικά συνθήματα. Μας πήραν χαμπάρι κάποια στιγμή φασίστες που μας τραμπούκισαν αφού δεν ήμασταν προετοιμασμένα για κάτι τέτοιο κρυμμένα στο πέπλο της νύχτας

Στο λάηβ ο κόσμος δεν είναι όπως τον έχουμε συνηθίσει στην αιλάδα. Έσκασαν lgbtqi+ άτομα φοβισμένα όπου κοιτούσαν από μακριά τη συναυλία διότι έχουν φάει τόσο ξύλο σίστες, ήρθαν μπαμπάδες, μαμάδες και κουτσούβελα που είχαν βάλει αστραφτερά λευκά για την έξοδό τους σάββατο βράδυ, ήρθε μπιτολέζικη νεολαία, ήρθε μία αμαξιά από λατρεμένα ανώμαλα συντροφάκια από θεσσαλονίκη καθώς και λίγα ακόμα υπέροχα φιλαράκια από φλώρινα, μία χούφτα ντόπια σλάβικα πανκιά που είχαν ξενερώσει που δεν τραγουδούσαμε στα αγγλικά και μία μούτζα από φασιστάκια που έκαναν πασαρέλα και σκουντούσαν τον κόσμο. Η σκηνή είχε στηθεί δίπλα σε μία πρώην συναγωγή, με φόντο ένα πρώην τζαμί, με έναν νυν άγαλμα που απεικόνιζε έναν άγγελο να δείχνει το τζαμί (μουσουλμάνους) σαν φταίχτη για τη δολοφονία μακεδόνων φαντάρων. Εθνικιστικές εμετίλες. Το κοινωνικό κέντρο που παίζαμε είχε ταμειακή και συνδρομή σε εταιρία φύλαξης όπως μάθαμε αργότερα. Αυτά μας έκαναν σίγουρα να σκεφτούμαι πολλά σε συνάρτηση με τα προνόμια μας και τα πολιτικά μας πιστεύω που νομίζουμε ότι είναι παγκόσμια και τα πιο αληθινά. Παίξαμε εν γνώση σε έναν χώρο με ταμειακή γιατί δεν υπήρχε απολύτως τίποτα άλλο σε αυτήν την πόλη, καμία αυτοοργανωμένη σκηνή, κανένας χώρος αντιεξουσιαστικός. Θέλαμε να ενισχύσουμε την προσπάθεια συλλογικότητας να κάνει πράγματα με τους όρους που θέλει και μπορεί. Η πρωτοβουλία ατόμων δεν άντεξε δυστυχώς τις επιθέσεις των φασιστών και το συντηριτισμό της μακεδονίας. Ας ελπίσουμε να καταφέρουν να ξαναϋπάρξουν μέσα από τη φασιστική χωματερή και να ξαναπάμε να παίξουμε και να μπορούμε να υπάρχουμε στο δρόμο χωρίς φόβο.

Στα πιο ευχάριστα, τα υπέροχα φιλαράκια από φλώρινα, μας "κατασκόπευσαν" με ένα μαγνητοφωνάκι που το περιφέρανε στο λάηβ. Οπότε, προς έκπληξή μας, μας στείλανε μέσω ελτά 13 κασέτες με πανέμορφο άρτγουρκ που τις κυκλοφορήσαμε μεταξύ. Τα ευχαριστούμε από καρδιάς και τα αγκαλιάζουμε ψηφιακά. Αυτή λοιπόν είναι η ηχογράφηση. Καλή απόλαυση!